Cartagena - Colombia

hallo thuisfront,

Het heeft weer even geduurd voordat ik weer wat leuks te vertellen heb over de reis die ik nu maak.
De afgelopen 3 weken na het bezoek aan Bonaire hebben we vooral alleen maar op zee gezeten en vaak achter go-fast boten aangezeten. Dit na intel van de amerikaanse kustwacht. Hier werken wij als marine zeer nauw mee samen. Het is zo dat de amerikanen de leiding hebben in dit operatiegebied dus wij voeren uit wat er van ons verwacht wordt. Zodoende hebben we de afgelopen 3 weken een aantal keer in een black-hole gezeten. Dit betekend dat wij geen contact met het thuisfront mogen hebben. Dit om de operatie die uitgevoerd moest worden niet te belemmeren met bijvoorbeeld verkeerde informatie dat het thuisfront bereikt. Maar goed, het klinkt misschien allemaal spannend maar het zijn we 3 (saaie) weken geweest. Alleen maar op zee en wachten tot je een opdracht krijgt. Tot nu toe heeft het nog geen positief effect gehad en staan we nog met lege handen.
Maar goed. In de 3 weken hebben we toch nog wel wat leuks kunnen doen. Er is een barbeque gehouden op het helidek nadat er s'middags spuitvoetbal op het heilidek werd gehouden....zie het maar als een dagje onspannen.
Ook hebben we die zondag een opdracht binnen gekregen dat er midden op zee een klein vissersbootje dreef zonder bemanning. Hier zijn we naartoe gevaren en hebben we de buitenboordmotoren van bootje met veel pijn en moeite weer aan de praat gekregen. Even later bleek dat het ging om een visserbootje (zie foto´s) dat losgeslagen was op Aruba en weggedreven was. Wij hebben dat bootje onder begeleiding teruggevaren naar de kust van Aruba en door overgegeven aan de plaatselijke Kustwacht. Dit zijn wel leuke dingen om mee te maken.
Maar goed. Afgelopen weekend hebben we dat voor het eerst een NIET ABC eiland aangedaan maar nu was Cartagena in Colombia aan de beurt.
Hier kwamen we afgelopen vrijdagmorgen binnen.
Dit afmeren aan de steiger ging gepaard met een warm onthaal van een marinierskapel op de wal. Ook stonden er 20 kinderen al klaar om een rondleiding te krijgen over het schip (zie foto´s).
Deze haven was ik helemaal vrij en hoefde ik geen wachten te lopen.
Vrijdagavond na het nuttigen van een afmeerbiertje met de gehele logistieke dienst ben ik met een collega vertrokken in een taxi naar de binnenstad voor het zoeken naar een hotel. Aangekomen bij de (militaire) poort begon het al. Heel veel colombianen die alles voor ons konden regelen, van taxi´s tot restaurant´s, discotheken. Zonnebrillen en sambaballen hadden ze te koop. Natuurlijk zien ze ons als rijke mensen en smeren ze je vanalles aan...ook al heb je al 10 keer nee gezegd.
Maargoed, die avond hebben we een apartement gevonden dat vlakbij het Hilton Hotel lag. Daar hebben we ingecheckt en even heerlijk op de bank gezeten voor een uurtje. Met televisie uiteraard, heerlijk was dat.
We zijn uiteten geweest, barretjes en terasjes bezocht. Door het(centrum) gelopen, wat helemaal niets voorstelde, eigenlijk alleen maar rommelmarktjes.Meer stelde het niet echt voor.
Alles is hier spotgoedkoop. Het eten was hier niet echt best. We zijn elke avond van het weekend wezen eten in het Hard Rock Cafe in het centrum. Dat is bekend terrein en wisten we wat we konden verwachten van het eten.
Zondag morgen weer uitgecheckt en weer naar het schip vertrokken. Hier nog gezellig een biertje wezen drinken met collega´s om een verjaardag te vieren van iemand hier aan boord.
Afgelopen maandagmorgen zijn we weer vertrokken uit Cartagena.
Het was een hele leuke belevenis om hier eens de cultuur meegemaakt te hebben. Er is veel verschil tussen rijk en arm. misschien is dat ook wel te zien aan de foto´s. Het hotellen was even lekker om te doen.
Afgelopen maandag dus vertrokken voor 5 dagen op zee, hierna zullen we a.s vrijdag alweer afmeren in St. Thomas in het plaatje Charlotte ameli. Dit is een Amerikaanse haven en verwacht wordt dat dit ook een hele mooie haven zou worden. Hierover natuurlijk meer na het bezoek ervan.
Het duurd nu nog maar 2 weken en dan zitten we alweer op helft van onze reis en komt Anja deze kant op. Ik verheug me hier verschrikkelijk op.
Nou ik stop er weer mee. Van al dat lezen wordt je zo moe.
Heel veel groetjes aan iedereen die dit leest en hoop snel weer eens van jullie te horen.

Tot het volgende bericht

Groetjes Bjorn